Nazwa tej rośliny, tygrysówka pawia (Tigridia pavonia) jak łatwo się domyślić, pochodzi od łacińskiego słowa tigridis - to znaczy tygrys, i nadana została ze względu na oryginalne, cętkowane kwiaty. Kwiaty są bardzo oryginalne zarówno pod względem kształtu, jak i barwy. Trzy zewnętrzne płatki są duże, szerokie, wewnętrzne krótkie i miseczkowate, wszystkie z wyraźnymi, "tygrysimi" plamkami u nasady. Organem podziemnym tygrysówki jest podłużna cebula, okryta grubą łuską. Obwód dużych cebul może dochodzić do 10-11 cm.
Znanych jest kilka odmian różniących się przede wszystkim barwą kwiatów np. 'Alba' - jest biała z czerwonymi plamkami, 'Aurea' i 'Canariensis' - żółte z czerwonym rysunkiem, 'Red Giant' ma kwiaty czerwone z żółtymi plamkami, a 'Rosalind' jest różowa z ciemniejszym rysunkiem. Średnica kwiatów może wynosić nawet 10 cm, ale rozwinięte kwiaty cieszą oko bardzo krótko, gdyż żyją tylko jeden dzień. Kwitnienie roślin, które rozpoczyna się zwykle w końcu lipca, trwa jednak dłużej, gdyż kwiaty na pędzie rozwijają się stopniowo, a pędy także nie pojawiają się równocześnie. Dzięki temu rośliny sadzone w grupach po kilka lub kilkanaście kwitną nawet do września.
Tygrysówka pawia może być łatwo rozmnażana z nasion i przez oddzielanie cebul przybyszowych. Nasiona wysiewa się w końcu kwietnia na starannie przygotowanym zagonie i zwykle po 5-6 tygodniach pojawiają się małe siewki, wymagające bardzo starannego pielęgnowania. Latem można je zasilać opryskując rośliny 0,1% (1 cm3 na 1 I wody) Florovitem i saletrą amonową. Najsilniejsze rośliny mogą jesienią wytworzyć pęd z jednym kwiatem, ale lepiej nie dopuścić do kwitnienia, aby nie osłabiać wzrostu cebul. Tygrysówka nie zimuje w gruncie i małe cebule uzyskane z nasion wykopuje się w końcu września, a w następnym roku sadzi na nowym zagonie. Rozmnażanie przez oddzielanie cebul przybyszowych przypada jesienią po wykopaniu tygrysówki. Liście obcina się, a cebule suszy w pomieszczeniu o temperaturze około 17°C, następnie czyści i odejmuje od matecznej tylko te cebule, które można łatwo oddzielić. Jeżeli w drugim roku uprawy nie osiągną obwodu 7 cm, to nie powinno się ich dalej uprawiać.
Tygrysówka pawia najlepiej rośnie w miejscach słonecznych, w glebie próchnicznej, przepuszczalnej, dostatecznie wilgotnej. Cebule sadzi się w drugiej połowie kwietnia w odstępach co najmniej 10 cm i na głębokość 7-8 cm. Rośliny wymagają starannego pielęgnowania, a przede wszystkim obfitego podlewania w okresie suszy i 2-3-krotnego zasilania nawozem wieloskładnikowym w ilości 20-30 g/m2. Zimą przechowuje się oczyszczone cebule w pomieszczeniu o temperaturze 2-5°C, najlepiej przykryte trocinami lub torfem albo lekko wilgotnym piaskiem.