W rodzaju plektrantus (Plectranthus) opisano około 300 gatunków dziko rosnących w tropikalnych i subtropikalnych strefach Afryki, Madagaskaru, Azji, Australii i na Wyspach Pacyfiku. Są wśród nich rośliny jednoroczne, zimozielone byliny i krzewy. Wszystkie mają charakterystyczne cechy rodziny jasnotowatych (Lamiaceae): 3 lub 4 kanciaste pędy, naprzeciwległe, mięsiste liście i drobne wargowe kwiaty - występujące w barwach białej, jasnoniebieskiej, różowoliliowej lub bladofioletowej - zebrane w grona.
Kilka gatunków plektrantusa od dawna uprawiano jako rośliny doniczkowe, a już na początku XIX wieku sadzono je na letnich rabatach. Wiele plektrantusów ma płożące lub zwisające pędy, dlatego można je umieszczać w podwieszanych koszykach, a także sadzić na brzegach dużych donic, w których rosną okazałe figowce lub palmy, oraz w skrzynkach balkonowych.
Łacińskie słowo Plectranthus oznacza "kwiat z ostrogą". Roślina ta nie doczekała się polskiej nazwy. Niemcy nadali jej miano "króla moli" ze względu na zapach liści, który ponoć odstrasza te owady. W Wielkiej Brytanii zaś najczęściej używa się określenia Swedish Ivy - szwedzki bluszcz.
Plektrantus drobnokwiatowy (Plectranthus paviflorus, inaczej P. australis) przywędrował do nas z Australii. W naturze jest zimozieloną byliną o drewniejących nasadach pędów. Jej łodygi płożą się po ziemi, osiągając długość do 80 cm. Błyszczące liście mają długość 3-4 cm. Pod koniec lata na wierzchołkach pędów wyrastają pojedyncze grona drobnych, białych kwiatów.
W ciągu ostatnich kilku lat dużą popularność zyskał plektrantus koleusowaty (Plectranthus coleoides) odmiana Marginatus. Gatunek ten pochodzi z Indii. Ma liście długości około 5 cm, z kremowo-białymi brzegami. Łodygi przewieszają się lub płożą, osiągając prawie do 1,5 m długości. Odmianę tę sadzimy często w skrzynkach balkonowych. Jest stosunkowo odporna i dobrze sprawdza się jako roślina okrywowa także na rabatach sezonowych. Mimo że jest wieloletnią rośliną zielną, to u nas traktowana jest jako jednoroczna. Można ją jednak zabrać jesienią do domu, skrócić jej pędy i przechować do wiosny w chłodnym, widnym pomieszczeniu. Mniej popularna odmiana tego gatunku Variegated Mintleaf ma liście w białe plamy.
W mieszkaniach można też uprawiać gatunki o wzniesionych pędach, takie jak mało znany, pochodzący z Madagaskaru, plektrantus madagaskarski (Plectranthus madagascarensis) odmiana Marginata oraz plektrantus krzewiasty (Plectranthus fruticosus), dziko rosnący w południowej Afryce, gdzie osiąga wysokość prawie 1 m. Oba gatunki można uprawiać latem na rabatach.
Wszystkie wymienione gatunki należą do łatwych w uprawie.
Światło
Plektrantusy najlepiej rosną w miejscach dobrze oświetlonych światłem rozproszonym. Formy o zielonych liściach doskonale się czują także w półcieniu. Zimą przy braku światła pędy tych roślin stają się wiotkie.
Temperatura
Plektrantusy mają najładniejsze przyrosty przy temperaturze od 20°C do 26°C w ciągu lata. Zimą warto ustawić je w chłodniejszych pomieszczeniach (14-18°C).
Woda
Podłoże w doniczkach podlewamy umiarkowanie, kierując się zasadą, że jego górna warstwa powinna lekko przeschnąć przed kolejnym podlewaniem. Rośliny duże i rosnące w skrzynkach balkonowych latem nawadniamy obficie. Natomiast nadmiar wody zimą może być przyczyną chorób grzybowych objawiających się więdnięciem pędów. Równie niebezpieczne jest też zasuszenie bryły korzeniowej (wtedy liście matowieją i opadają). Roślina jest dość odporna na suche powietrze, warto ją jednak co pewien czas, gdy jest ciepło, spryskiwać.
Podłoże
Do uprawy odpowiednia jest prawie każda ziemia do kwiatów (byle niezbyt lekka i jałowa albo gliniasta), z dodatkiem torfu i gruboziarnistego piasku.
Nawożenie
Rośliny zasilamy po dwóch miesiącach od chwili przesadzenia, roztworem nawozu wieloskładnikowego (w stężeniu 0,1%), co 10-14 dni.
Rozmnażanie
Wszystkie gatunki rozmnażamy łatwo przez sadzonki zielne (długości 5-8 cm), które można sporządzać przez cały rok (oprócz listopada i grudnia). Tniemy je ze szczytowych fragmentów pędów. Sadzonki wytwarzają korzenie zarówno w wodzie, jak i w lekkim podłożu. Aby szybko otrzymać ładne rośliny, umieszczamy w doniczce 3-5 ukorzenionych sadzonek. Gdy się przyjmą, uszczykujemy ich wierzchołki, by spowodować rozkrzewienie. Plektrantus koleusowaty można rozmnażać przez niezbyt zdrewniałe sadzonki śródpędowe oraz przez wysiew nasion zaraz po zbiorze.