Piper crocatum należy do rodziny pieprzowatych (Piperaceae), liczącej przeszło 1000 gatunków. Gatunek jest blisko spokrewniony z pieprzem czarnym (Piper nigrum), którego nasion powszechnie używa się jako przyprawy kulinarnej. W warunkach naturalnych Piper crocatum rośnie w Peru i Ekwadorze i jest jednym z trzech gatunków pieprzu uprawianych jako rośliny ozdobne. Dwa pozostałe, to pieprz ozdobny (Piper ornatum) i wspomniany już wcześniej pieprz czarny (Piper nigrum).
Roślina ma silne, szorstkie pędy, osiągające u starszych roślin do 2-3 m długości. Jego sercowate liście o lekko pomarszczonej powierzchni wyrastają na krótkich, czerwonawych ogonkach liściowych i mierzą do 13 cm długości i 10 cm szerokości. Ich górna strona jest oliwkowozielona w srebrzyste plamy z delikatnym, fioletoworóżowym odcieniem, zaś spód ciemnoczerwony. Plamy układające się wzdłuż nerwów są intensywniej wybarwione.
Pieprz liana jest najbardziej dekoracyjnym gatunkiem pieprzu i warto poświęcić mu tyle uwagi, na ile zasługuje. Roślina wymaga wysokiej wilgotności powietrza i przy upalnej pogodzie należy ją codziennie zraszać.
Pnące pędy można poprowadzić wzdłuż 3-4 bambusowych prętów wetkniętych w podłoże i tworzących formę piramidy. Pędy podwiązujemy plastikowymi wiązadłami, zmieniając ich położenie w miarę wzrostu rośliny. Równie dobrym rozwiązaniem jest poprowadzenie pędów wzdłuż plastikowej lub drewnianej kratki, tak aby utworzyły efektowną, ulistnioną "ścianę".
Pielęgnacja
Osłaniamy roślinę przed ostrym słońcem. Zraszamy ją regularnie lub ustawiamy doniczkę na kamykach w podstawce z wodą. Wiosną wykonajemy cięcie formujące, usuwając wszystkie zbędne pędy. Przesadzamy wiosną co dwa lata, używając ziemi gliniastej i doniczki o rozmiar większej, o maksymalnej średnicy 15 cm.
W okresie aktywnego wzrostu podlewamy obficie, starając się jednak nie dopuścić do zalania podłoża. Zimą podlewamy rzadziej, pozwalając, aby powierzchnia podłoża przeschła nieco przed kolejnym podlaniem.
Wiosną i latem zasilamy raz na 2 tygodnie uniwersalnym nawozem płynnym. Zimą nie stosuj nawożenia.
Pieprz dobrze rośnie zarówno w miejscach słonecznych, jak i zacienionych, ale nie lubi bezpośredniego nasłonecznienia latem. Idealne stanowisko to okno o wschodniej lub zachodniej wystawie. Roślinie najlepiej służy stała temperatura otoczenia. Latem nie powinna ona przekraczać 24°C, zaś zimą spadać poniżej 13°C.
Rozmnażanie
Piper crocatum ten rozmnażamy z sadzonek pędowych pobieranych na początku lata.
Sadzonka z wierzchołka pędu powinna mieć przynajmniej dwa zdrowe liście. Jej koniec należy zanurzyć w ukorzeniaczu. Sadzimy po kilka sadzonek wzdłuż brzegów doniczki o średnicy 5-8 cm z mieszanką równych ilości torfu i gruboziarnistego piasku.
Doniczkę wraz z roślinami osłaniamy torebką polietylenową lub wstawiamy do mnożarki o stałej temperaturze 21°C. Po ok. 4-6 tygodni na sadzonkach pojawią się nowe przyrosty świadczące o zakończeniu procesu ukorzeniania.
Doniczkę należy ustawić na porowatych kamykach w głębokiej podstawce wypełnionej wodą.
Choroby i szkodniki
Liście opadają
Może to świadczyć o nadmiernym lub niedostatecznym podlewaniu. Dostosujmy nawadnianie do potrzeb rośliny oraz usuwamy wszystkie uszkodzone liście i pędy. Jeśli roślina była zalana, wymieniamy podłoże na świeże; jeśli była przesuszona, wstawiamy ją wraz z doniczką do wiadra z wodą na ok. 30 minut, a gdy podłoże całkowicie nasiąknie, odsączamy nadmiar wody.
Mszyce
W przypadku pojawienia się szkodników spryskujemy roślinę odpowiednim insektycydem. W razie potrzeby powtarzamy zabieg.