Paciorecznik indyjski (Canna indica) jest rośliną o okazałych liściach i kwiatach. Istnieje wiele odmian i mieszańców paciorecznika różniących się barwą kwiatów i liści. Obecnie paciorecznik uprawiany jest dość rzadko. Dawniej pacioreczniki uprawiano częściej niż dzisiaj. W latach 20-tych i 30-tych poddawano je intensywnym zabiegom uszlachetniania. Dzięki temu powstało wiele mieszańców, między innymi karłowate odmiany uprawiane jako ozdobne rośliny doniczkowe.
Osoby spostrzegawcze mogą zauważyć pacioreczniki rosnące na starannie pielęgnowanych rabatach w parkach. W przydomowych ogródkach widać je bardzo rzadko, gdyż ich kłącza wymagają fachowej pielęgnacji, aby przezimować. Canna indica dorasta w przybliżeniu do metra wysokości. Liście są zielone, kwiaty zazwyczaj żółte. Istnieją mieszańce o kwiatach barwy czerwonej, pomarańczowej, kremowej lub nakrapianych płatkach korony.
W sprzyjających warunkach paciorecznik może kwitnąć przez całe lato. Przed wystąpieniem pierwszych przymrozków, należy przenieść roślinę do wnętrza i przygotować ją do przezimowania. Pacioreczniki można sadzić w dużych naczyniach na tarasach i balkonach osłoniętych przed wiatrem. Wysokie odmiany potrzebują podpórki.
W normalnych warunkach roślina jest wysoka, ma wzniesioną, smukłą łodygę. W zależności od gatunku i odmiany osiąga wysokość od 40 cm do dwóch metrów. Kwitnie obficie i długo. Kwiaty mogą być czerwone, żółtopomarańczowe, kremowe lub nakrapiane. Nie mają wyraźnego zapachu. Najpiękniej rośnie ustawiony na zewnątrz, na pełnym słońcu, w chronionym przed wiatrem miejscu. Najkorzystniejsza dla paciorecznika jest temperatura w granicach 15-20°C.
Zasadzone kłącza należy na wiosnę podlewać i zasilać płynnym nawozem raz w tygodniu. Po przezimowaniu, kłącza należy sadzić zawsze do świeżej ziemi. Odpowiednie podłoże składa się z jednakowych części torfu, ziemi liściowej, dojrzałego kompostu i grubego żwiru. Po pojawieniu się w lutym lub marcu pąków na kłączach można podzielić je na części. Możliwe jest także rozmnażanie z nasion. Latem można zapewnić roślinie najkorzystniejsze warunki ustawiając ją na zewnątrz w doniczce lub sadząc w ogrodzie. Formy karłowate paciorecznika przeznaczone są do uprawy w doniczkach, wysokie - stanowią atrakcyjne tło dla niskich zarośli. Jeśli prawidłowo przezimuje się kłącza, może żyć wiele lat.
Pielęgnacja w ciągu roku i rozmnażanie
Lato
W lecie paciorecznik powinien stać na zewnątrz. Należy go regularnie podlewać i zasilać. Kwitnie od czerwca do pierwszych przymrozków.
Jesień
Po pierwszych przymrozkach obcina się nadziemne części roślin, a kłącza wyjmuje ostrożnie z gleby. Następnie starannie się je czyści, suszy i umieszcza w temperaturze od 5°C do 10°C.
Zima
Należy regularnie sprawdzać czy kłącza nie zostały zaatakowane przez szarą pleśń.
Wiosna
W lutym - marcu kłącza można podzielić na części, każda powinna mieć przynajmniej jeden pąk. Sadzi się je pojedynczo do mieszanki ziemi, tortu i grubego żwiru. Nie wolno zapomnieć o drenażu. Doniczki należy umieścić w pomieszczeniu o temp. 15-20°C. Po ukorzenieniu się kłączy i zajęciu przez bryłę korzeniową całej doniczki, można raz w tygodniu do wody dodać płynnego nawozu. W połowie czerwca sadzonki paciorecznika przesadza się z doniczek na kwietniki.
Rozmnażanie
Paciorecznik indyjski może być rozmnażany z nasion w lutym lub marcu. Twarde nasiona namacza się najpierw na 24 godziny w ciepłej wodzie. Grubą łupinę nasienną można również naciąć piłką. Nasiona wysiewa się do podłoża złożonego z jednakowych części ziemi i piasku. Odpowiednia do kiełkowania jest temperatura 22-24°C. Nasiona kiełkują w ciągu 3-4 tygodni. W tym samym czasie można dzielić kłącza. Po pojawieniu się pąków, dzieli się kłącza na części i wysadza. Każda część powinna mieć przynajmniej jeden dobrze wykształcony pąk.