Oplątwa (Tillandsia cyanea) należy do rodziny ananasowatych - tej samej, do której należy ananas jadalny. Rośliny z tej rodziny wymagają regularnego podlewania i odpowiednio wysokiej wilgotności powietrza. Inaczej szybko marnieją. Jej niezwykłe kwiatostany zwracają uwagę nie tylko egzotyczną formą, ale również zniewalającym połączeniem różu i fioletu.
Ojczyzną oplątwy jest Ekwador, gdzie występuje ona jako epifit (roślina rosnąca na innych roślinach, ale nie pasożytująca na nich) w deszczowych lasach równikowych. W warunkach naturalnych umiejscawia się na szczytowych konarach drzew, gdzie ma dużo ciepła i pod dostatkiem jasnego światła. Występuje od nizin po góry i można ją spotkać nawet na wysokości powyżej 1100 m.
Wiele roślin ananasowatych tworzy rozety liści ściśle przylegających do siebie nasadami, dzięki czemu w centrum rozety tworzy się cysterna - szczelny pojemnik na wodę. Ponieważ liście są rynienkowate i rozchylone na zewnątrz, doskonale chwytają krople deszczu, które spływając, kierują się prosto do cysterny, skąd roślina pobiera je za pomocą specjalnych włosków znajdujących się na liściach. Dla oplątwy i wielu innych roślin z tej rodziny jest to jedyny sposób zaopatrzenia w wodę, gdyż nigdy nie zakorzeniają się one w glebie.
Oplątwa jest rośliną niewielką, osiągającą nie więcej niż 30 cm wysokości i średnicy. Roślina kwitnie tylko raz, ale kwiaty utrzymują się na roślinie nawet ponad dwa miesiące. Pęd kwiatostanowy o długości 5—8 cm wyrasta ze środka rozety, dźwigając na szczycie wachlarzowaty, różowy kwiatostan w formie kłosa o długości 10-15 cm. Właściwe, niebieskie kwiaty rozwijają się spomiędzy mięsistych liści kwiatostanowych.
W warunkach domowych można ją uprawiać na fragmencie konaru lub w małej doniczce z lekkim, dobrze przepuszczalnym podłożem złożonym z torfu, ziemi liściowej i gruboziarnistego piasku lub perlitu.
Oplątwę można rozmnożyć z pędów odziomkowych, które pojawiają się u jej podstawy. Gdy pęd osiągnie odpowiednią wielkość, należy go odciąć. Sadzonkę umieszczamy w doniczce z podłożem o dobrej przepuszczalności.
Tillandsia cyanea wygląda efektownie w sąsiedztwie innych roślin kwitnących lub o ozdobnych liściach. Można jej stworzyć warunki zbliżone do naturalnych, umieszczając ją na kawałku gałęzi. Aby przymocować roślinę do wilgotnej gałęzi, korzenia lub korka, można użyć specjalnego, wodoodpornego kleju.
Atrakcyjne są również inne gatunki tego rodzaju, Tillandsia usneoides, tworząca bardzo charakterystyczne girlandy rozłogów, przypominających wyglądem bujną brodę. Inne gatunki wyróżniają się liśćmi w różnych odcieniach czerwieni i fioletu.
Podstawy pielęgnacji
Oplątwa jest rośliną łatwą w uprawie i dobrze tolerującą warunki panujące we wnętrzach.
Wczesną wiosną należy oddzielić i posadzić młode pędy odziomkowe wraz z fragmentem systemu korzeniowego. Jako podłoże można zastosować mieszankę torfu, ziemi liściowej i gruboziarnistego piasku lub perlitu. Oplątwy właściwie nie wymagają podlewania, ale należy je regularnie zraszać letnią wodą, dbając o to, aby jej nadmiar zgromadził się w lejku rozety. Jeśli roślina rośnie w bardzo słonecznym miejscu, trzeba ją zraszać codziennie.
Roślinę odżywia się raz w miesiącu rozcieńczonym nawozem płynnym o małej zawartości azotu. Trzeba zapewnić jaj tak dużo rozproszonego światła, jak to tylko możliwe. Należy ją jednak chronić przez intensywnym, bezpośrednim nasłonecznieniem. Oplątwy są roślinami tropikalnymi i nie tolerują chłodu. Należy więc przez cały okres wegetacji zapewnić im temperaturę 18-24° C.
Choroby i szkodniki
Brązowe końce liści
Zamieranie końców liści jest oznaką zbyt niskiej wilgotności powietrza. Oplątwa lubi regularne zraszanie, szczególnie latem. Należy przy tym zadbać, aby lejkowate wnętrze rozety wypełniło się wodą.
Za dużo wilgoci szkodzi
Oplątwa pobiera wodę całą powierzchnią liści, ale słaby system korzeniowy łatwo gnije przy nadmiarze wilgoci. Po kwitnieniu rozeta obumiera, ale małe pędy odziomkowe tworzą nowe rozetki, zakwitające w następnym roku.