Pachnący, wytworny mieczyk abisyński (Gladiolus callianthus) rozkwita wspaniale pod koniec lata i może stanowić niezwykłą ozdobę tarasu lub mieszkania.Ten piękny mieczyk, znany także pod nazwą acidantera, ma pachnące, gwiazdkowate kwiaty, kwitnie od końca lata do początku jesieni.
Mieczyk abisyński jest jednym z ponad 180 gatunków mieczyka, wyróżniającym się storczykowatą budową kwiatów. Pochodzi z Azji Wschodniej. Często spotkać go można jeszcze pod starą nazwą Acidanthera bicolor.
Mieczowate, żywozielone liście wyrastają w formie wachlarza z podziemnej bulwy, osiągając ok. 45 cm wysokości. Luźne kwiatostany w formie jednostronnego grona wyrastają na szczycie wysokich, wzniesionych pędów. Kwiaty rozwijają się stopniowo, poczynając od dołu kwiatostanu. Na jednym pędzie wyrasta 6 - 8 grzbiecistych kwiatów zbudowanych z 6 białych, asymetrycznych płatków, przypominających nieco wyglądem kwiaty storczyka. Gardziele zabarwione są na kolor rdzawofioletowy. Wielkość trwałych, pachnących kwiatów waha się od 6 do 8 cm. Okres kwitnienia mieczyka abisyńskiego przypada na okres od końca sierpnia do października.
Gladiolus callianthus dorasta do 1 m wysokości, ale po zakończeniu kwitnienia części nadziemne rośliny stopniowo zamierają. Bulwa przechowana przez zimę, wiosną wypuszcza nowe liście i ponownie zakwita pod koniec lata.
Bulwy sadzi się w doniczkach o średnicy 20 cm, po 6-8 sztuk na głębokości ok. 5-8 cm. Po posadzeniu należy wynieść je na zewnątrz i ustawić w półcieniu, a gdy zaczną kwitnąć, przenieść do mieszkania. W okresie wzrostu rośliny należy regularnie podlewać i zasilać raz na 2 tygodnie rozcieńczonym nawozem płynnym.
Pielęgnacja
Jesienią, po zakończeniu kwitnienia, wyjmujemy rośliny z podłoża, oczyszczamy bulwy i umieszczamy je w skrzynce z suchym torfem. Przechowujemy je przez zimę w suchym, chłodnym (o temperaturze ok. 10°C), wolnym od szkodników miejscu. Wraz z nadejściem wiosny bulwy mieczyka abisyńskiego należy posadzić w zasobnej ziemi gliniastej. Latem podlewamy roślinę obficie, ale pozwalamy, aby podłoże nieco przeschło przed kolejnym podlaniem. Zimą przechowujemy bulwy w suchym torfie.
Rośliny w fazie aktywnego wzrostu zasilamy raz na 2-3 tygodnie nawozem płynnym, rozcieńczonym do połowy w stosunku do dawki zalecanej przez producenta na opakowaniu. Bulwy sadzimy wiosną w miejscu słonecznym i zacisznym. Po przeniesieniu do mieszkania ustawiamy rośliny w pełnym słońcu.
Wysokie temperatury latem są korzystne zarówno dla mieczyków rosnących na zewnątrz, jak i w domu. Zimą przechowujemy bulwy w miejscu chłodnym. Optymalna temperatura wynosi ok. 10°C.
Pielęgnacja przez cały rok
Październik-marzec Po zakończeniu kwitnienia przerywamy podlewanie. W tym czasie liście żółkną i schną. Po obumarciu części nadziemnych rośliny wyjmujemy bulwę z podłoża i skracamy ją. Suche bulwy oprószamy środkiem grzybobójczym i przechowujemy w temperaturze ok. 10°C w skrzynce wypełnionej torfem, układając je w jednej warstwie.
Kwiecień-wresień Kupujemy i sadzimy nowe bulwy, jak tylko pojawią się na rynku. Bulwy przechowywane przez zimę wyjmujemy z torfu i sadzimy w ogrodzie lub w doniczkach, jeśli jesienią chcemy roślinami ozdobić balkon lub mieszkanie. Oddzielamy bulwy przybyszowe i sadzimy je osobno w gliniastej ziemi - wyrastające z nich rośliny zakwitną dopiero po kilku latach. Bulwy w gruncie sadzimy na głębokości 10 cm w rozstawie 22-23 cm. Aby okres kwitnienia był dłuższy, można sadzić je partiami, co 2 tygodnie. Przed posadzeniem zapobiegawczo potraktujmy je fungicydem i insektycydem.
Choroby i szkodniki
Liście żółte, w paski
Jeśli liście żółkną i stają się paskowane, mogą być zainfekowane wirusem, zwykle przenoszonym przez mszyce. Zapobiegawczo zwalczajmy mszyce wodą z mydłem lub insektycydem.
Brak kwitnienia
Gladiolus callianthus może w ogóle nie zakwitnąć, jeśli bulwy przechowywane będą zimą w zbyt niskiej temperaturze. Pamiętajmy, że temperatura otoczenia przechowywanych bulw powinna wynosić ok. 10°C. Wiosną posadźmy je w słonecznym miejscu, aby pobudzić zawiązywanie kwiatów.