Mandevilla jest zimozielonym pnączem, a jej lejkowate kwiaty rozwijają się przez całe lato. Jej ojczyzną są tropikalne regiony Ameryki, więc najlepiej rośnie w ciepłym miejscu o wysokiej wilgotności powietrza. Efektowne, lejkowate kwiaty i długie pędy o błyszczących liściach czynią z mandewilli wyjątkowo atrakcyjną roślinę ozdobną.
Jeśli zapewni się jej właściwe warunki wzrostu, mandevilla kwitnie bardzo obficie. Najlepszym miejscem do jej uprawy jest szklarnia lub oranżeria, ale w mieszkaniu także dobrze rośnie, o ile uda się zapewnić jej odpowiednią temperaturę i wilgotność powietrza.
Roślina należy do rodziny toinowatych (Apocynaceae) - tej samej, do której należy barwinek. Jej komórki produkują toksyczny sok, który wydziela się przy zranieniu rośliny, więc przycinając pędy należy uważać, by nie dostał się na ręce.
Mandevilla jest rośliną pnącą o silnym wzroście i jej pędy szybko potrafią osiągnąć nawet 4,5 m długości. Błyszczące liście mają długość do 5 cm. Lejkowate kwiaty zebrane w kwiatostany mają koronę o średnicy do 8 cm, delikatnie pachną i wyrastają na tegorocznych pędach.
Aby zapewnić mandewilli wysoką wilgotność powietrza, należy ustawić doniczkę na kamykach w podstawce z wodą oraz często zraszać liście.
Bardzo efektownie wyglądają rośliny prowadzone wzdłuż pałąka lub piramidy umieszczonej w doniczce, zachowujące zwarty pokrój dzięki regularnemu przycinaniu nowych pędów. Cięcie najlepiej przeprowadzać jesienią po zakończeniu kwitnienia, gdyż w następnym roku kwiaty pojawią się wyłącznie na nowych pędach. Długie pędy należy skrócić mniej więcej o jedną trzecią długości, wykonując cięcie tuż ponad najbliższą parą liści.
Podstawy pielęgnacji
Roślina wymaga starannej pielęgnacji, odpowiedniej temperatury i wysokiej wilgotności powietrza.
Młode rośliny przesadza się wiosną do doniczek z warstwą drenażu. W kolejnych latach należy stosować doniczki o jeden rozmiar większe, aż osiągną średnicę 20 cm. W następnym roku wymienia się tylko wierzchnią warstwę podłoża. W czasie sezonu mandewillę podlewa się obficie. Zimą podlewanie należy ograniczyć, pozwalając, aby warstwa ziemi w doniczce przesychała na głębokość 1 cm.
W sezonie wegetacyjnym konieczne jest zasilanie raz na dwa tygodnie nawozem płynnym, rozcieńczonym do połowy zalecanego stężenia. Zimą rośliny nie nawozi się. Do uprawy mandewilli odpowiednie jest jasne stanowisko, ale zabezpieczone przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Najlepsze są miejsca o wschodniej lub zachodniej ekspozycji.
Latem roślinie należy zapewnić wysoką wilgotność powietrza i temperaturę ok. 21°C. Zimą optymalna temperatura to 15°C, ale nie może spaść poniżej 13°C.
Rozmnażanie
Mandewillę można rozmnażać przez sadzonki pędowe pobierane w kwietniu i w maju.
1. Pobieramy sadzonki długości 8-10 cm z młodych pędów, które jeszcze nie kwitły.
2. Odkładamy je na bok na godzinę, aby zasechł sok pojawiający się na końcach pędów, po czym zanurzamy je w ukorzeniaczu. Sadzonki umieszczamy w doniczkach wypełnionych mieszanką równych części piasku i perlitu lub torfu.
3. Doniczki okrywamy torebkami foliowymi z otworami wentylacyjnymi i trzymamy w temperaturze 24-27°C.
4. Gdy sadzonki ukorzenią się (pojawią się przyrosty), zdejmujemy torebki i utrzymujemy wysoką wilgotność powietrza.
Choroby i szkodniki
Liście żółkną i opadają
Niska temperatura zimą oraz zbyt suche podłoże i zbyt mała wilgotność powietrza mogą powodować żółknięcie i opadanie liści. Poprawiamy warunki wzrostu rośliny i wyciamy pędy, które straciły większość liści.
Wełnowce
To białe, wełniste szkodniki, które umiejscawiają się na pędach oraz u podstawy ogonków liści. Usuwamy je pałeczką kosmetyczną zwilżoną rozcieńczonym insektycydem; jeśli zabieg okaże się nieskuteczny, stosujmy insektycyd systemiczny.