W lasach tropikalnych Ameryki Południowej można znaleźć ponad 20 gatunków roślin z rodzaju Caladium. Kaladium dwubarwne (Caladium bicolor) ma liście sercowate, ciemnozielone, pokryte plamkami białymi, różowymi, żółtymi lub bladoczerwonymi. Gatunek ten jest często używany do krzyżówek, dzięki którym powstały liczne mieszańce. Obecnie zainteresowanie tą rośliną jest małe, mimo piękna jej liści. Wynika to ze specyfiki uprawy i potrzeby zapewnienia bardzo wilgotnego powietrza.
Kaladium dwubarwne rozmnaża się przez podział dużych bulw lub oddzielanie małych bulwek. W marcu sadzi się je do doniczek o średnicy 9 cm i umieszcza na stole w szklarni; temperatura podłoża powinna wynosić 20-24°C. Na początku podlewa się umiarkowanie, natomiast często zrasza, by utrzymać wysoką wilgotność powietrza. Przesadza się do większych doniczek, gdy są już uformowane 2-3 liście. Podłoże jest mieszaniną ziemi liściowej, kompostu i torfu w równych częściach; jego pH wynosi 5,0.
Rośliny te nie znoszą bezpośredniego padania promieni słonecznych; uprawia się je w wysokiej temperaturze, jednakże w półcieniu. Począwszy od września ogranicza się podlewanie i całkowicie zaprzestaje w połowie października. Po zaschnięciu liści bulwy pozostawia się w doniczkach i zimują one w miejscu suchym o temperaturze 18°C. Od kwietnia do sierpnia co 10 dni zasila się rośliny 0,2% roztworem wieloskładnikowego nawozu.
Latem mieszańce Caladium mogą być uprawiane tylko w ogrodach zimowych, oknach kwiatowych lub zamkniętych witrynach kwiatowych. W mieszkaniach o niskiej wilgotności powietrza czują się źle i często zasychają im liście.
Kwiaty Kaladium dwubarwnego nie mają znaczenia zdobniczego, wydają nasiona, które łatwo kiełkują po wysiewie na powierzchni lekkiego podłoża. Otrzymane rośliny różnią się między sobą i wymagają troskliwego pielęgnowania. W temperaturze 22-24°C należy opryskiwać codziennie ich liście letnią wodą pozbawioną wapnia.