Niezwykle okazała juka aloesowata (Yucca aloifolia) znakomicie prezentuje się w dużych donicach ustawionych w pokoju, oranżerii lub na słonecznym tarasie. Jest to dość wrażliwa zimozielona roślina, która w regionach o chłodniejszym klimacie kwitnie tylko w miejscach ciepłych i słonecznych.
Juki to grupa roślin licząca ok. 40 gatunków, obejmująca drzewa i krzewy zimozielone rosnące wzdłuż wybrzeży Atlantyku, od Północnej Karoliny w USA po Meksyk i Antyle. Wszystkie mają charakterystyczne, spiczaste liście z ostrymi brzegami.
Nawet poza okresem kwitnienia, juka aloesowata jest bardzo efektowną rośliną pokojową. Sztywne, wąskie, mieczowate liście mają drobno ząbkowane brzegi i otaczają pęd gęstym pióropuszem. Pęd juki niekiedy rozgałęzia się u podstawy lub wytwarza odrosty skupiające się tuż przy roślinie matecznej. W miarę starzenia się, liście juki stopniowo żółkną i opadają, począwszy od podstawy. Blizny po liściach nadają pędowi charakterystyczny, chropowaty wygląd.
W swoim naturalnym środowisku wolno rosnąca juka przyjmuje pokrój drzewiasty. W warunkach domowych rzadko przekracza 2 m wysokości. Liczne, kremowobiałe, dzwoneczkowate kwiaty wyrastają na szczycie pojedynczego pędu kwiatostanowego, tworząc okazałe grono. Poza środowiskiem naturalnym nie zawiązują one owoców, gdyż zapylane są wyłącznie przez jeden gatunek ćmy.
Juka jest okazałą rośliną, która najlepiej wygląda w dużym pomieszczeniu, stojąc pojedynczo na wolnej przestrzeni, podkreślającej jej niezwykłą urodę. W szklarni lub oranżerii można umieścić u jej podstawy niskie rośliny, jak np. kaktusy lub inne sukulenty. Na słonecznym tarasie lub w ogrodzie warto posadzić grupę juk aloesowatych, rezerwując dla nich słoneczny zakątek, w którym będą mogły się bez przeszkód rozrastać, tworząc liczne odrosty u podstawy roślin matecznych. Można je łączyć z różnymi gatunkami roślin kwitnących, dobierając ich formy i barwy tak, aby stworzyły efektowną, przyciągającą wzrok kompozycję.
Wybierając miejsce dla juki, pamiętajmy, że jej spiczaste liście mogą ranić skórę nawet przez ubranie.
Pielęgnacja
Juka aloesowata ma małe wymagania, pod warunkiem, że umieścimy ją w wystarczająco jasnym miejscu. Usuwamy regularnie żółknące liście i ścinamy pęd kwiatostanowy po zakończeniu kwitnienia. Przesadzamy co 4-5 lat do przepuszczalnego podłoża, np. ziemi kompostowej z dodatkiem 1/4 gruboziarnistego piasku.
W sezonie wegetacyjnym podlewamy obficie raz w tygodniu, usuwając cały nadmiar wody zbierającej się w podstawce. W czasie upałów roślina może wymagać częstszego podlewania. Zimą, kiedy juka odpoczywa, podlewamy ją oszczędnie. Zasilamy raz na 3 tygodnie uniwersalnym nawozem płynnym.
Podstawowe znaczenie dla sukcesu w uprawie juki aloesowatej ma stanowisko w pełnym słońcu. W mieszkaniu roślina może stać w miejscu o bezpośrednim nasłonecznieniu, ale w okresie letnim lepiej wynosić ją na zewnątrz. Latem staramy się zapewnić temperaturę 21-24°C, zaś zimą 10—15°C.
Rozmnażanie
Juka aloesowata ma zwykle pojedynczy, nie rozgałęziony pęd, ale jeśli zetnie się go tuż nad podłożem, roślina zacznie się rozgałęziać i tworzyć liczne odrosty u podstawy. Można je ostrożnie odcinać od rośliny matecznej i wykorzystywać jako sadzonki.
Po oddzieleniu odrostu odkładamy go na kilka dni, aby miejsce cięcia zaschło. Następnie umieszczamy sadzonkę w doniczce wypełnionej łatwo przepuszczalnym podłożem. Podlewamy oszczędnie, aż do czasu ukorzenienia się. Wówczas przestawiamy w słoneczne miejsce i pielęgnujemy jak rośliny dorosłe.
Choroby i szkodniki
Mszyce
Żółknące liście i słaby wzrost mogą być spowodowane obecnością mszyc. Usuwamy szkodniki wilgotną gąbką lub, jeśli porażenie jest silne, stosujemy insektycyd.
Liście opadają
Liście jaśnieją, stają się wiotkie i opadają, jeśli otoczenie rośliny charakteryzuje się jednocześnie zbyt wysoką temperaturą i niedostatecznym oświetleniem. Przestawiamy roślinę w jaśniejsze miejsce.
Tarczniki
Próbujemy zeskrobać je paznokciem i opryskać roślinę odpowiednim insektycydem.