Niewiele roślin może się pochwalić tak niezwykłą obfitością kwiatów, jak janowiec kanaryjski (Cytisus canariensis). Swą atrakcyjność janowiec zawdzięcza obfitości jaskrawożółtych kwiatów i żywozielonym liściom. To roślina idealna zarówno do wnętrz, jak i na taras.
Ojczyzną tej zimozielonej rośliny są Wyspy Kanaryjskie. Jej liście są złożone z trzech owalnych listków i pokryte jedwabistymi włoskami. Młode rośliny w chwili zakupu mają ok. 20-30 cm wysokości. Janowiec standardowo prowadzony jest w formie piennej (przypomina małe drzewko) - ostatecznie może osiągać 90-130 cm.
Starannie przycinana roślina ma ładny pokrój i w okresie kwitnienia, obsypana kwiatami, stanowi wspaniałą, niezwykle słoneczną ozdobę domu, wewnątrz i na zewnątrz. Ponieważ lubi dużo światła, należy ją ustawić w miejscu nasłonecznionym. Idealnym stanowiskiem jest parapet. Latem, w miarę możliwości, najlepiej jest trzymać ją na zewnątrz.
Rozmnażanie
Sadzonki wierzchołkowe z piętką pobiera się z głównego pędu w kwietniu lub maju, po zakończeniu kwitnienia, a następnie umieszcza w podłożu z dodatkiem 25-30% perlitu. W okresie ukorzeniania podłoże powinno być lekko podgrzewane do temperatury 18-21°C i cały czas lekko wilgotne. Ukorzenione sadzonki przesadza się pojedynczo do doniczek.
Podstawy pielęgnacji
Roślina wymaga odrobiny uwagi, za którą odwdzięcza się pięknym wyglądem. Uszczykujemy wierzchołki wzrostu młodych roślin, aby nadać im bujny i zwarty pokrój. Po zakończeniu kwitnienia skracamy wszystkie stare pędy.
Janowca przesadzamy co roku, stosując uniwersalną ziemię doniczkową z dodatkiem 20-30% perlitu. Wiosną, w okresie kwitnienia, oraz latem roślina wymaga obfitego podlewania, natomiast zimą powinno być ono umiarkowane. Nigdy nie należy jednak dopuszczać do całkowitego przesuszenia podłoża.
Roślinę należy zasilać uniwersalnym nawozem płynnym; częstotliwość nawożenia zależy od pory roku. Cytisus canariensis potrzebuje dużo światła i najlepiej czuje się w pełnym słońcu. O ile to możliwe, od czerwca do września należy go ustawić na zewnątrz.
Najlepsze efekty przynosi uprawa w warunkach, w których roślinie zapewnia się temperaturę odpowiednią do każdej pory roku, ale chroniąc ją przed przemarznięciem zimą.
Pielęgnacja przez cały rok
Kwiecień-maj To odpowiednia pora do pobierania sadzonek wierzchołkowych. Należy z tym jednak zaczekać, aż roślina zakończy kwitnienie. Młodym janowcom należy przycinać wierzchołki wzrostu. Aby poprowadzić roślinę w formie piennej, należy wyciąć wszystkie pędy wyrastające u podstawy (oczywiście z wyjątkiem jednego), a później regularnie usuwać pojawiające się na nim pędy boczne.
Czerwiec-wrzesień Latem janowiec najlepiej będzie rósł na zewnątrz, ale musi być obficie podlewany. Aż do września, gdy będzie przeniesiony ponownie do wnętrza, należy co dwa tygodnie zasilać go uniwersalnym nawozem.
Październik-grudzień W październiku trzeba roślinie zapewnić temperaturę 5-10°C. Można ją oszczędnie nawozić.
Styczeń-luty Roślinę należy przenieść w jasne miejsce o temperaturze ok. 15°C. Podlewać umiarkowanie, a gdy pojawią się pierwsze pąki kwiatowe, zasilać raz w tygodniu nawozem. Jeśli to konieczne, roślinę można przesadzić.
Marzec-kwiecień Kwiat trzeba podlewać regularnie - podłoże musi być stale wilgotne. Po zakończeniu kwitnienia należy skrócić o połowę stare pędy.
Choroby i szkodniki
Mszyce
Są praktycznie jedynymi szkodnikami pojawiającymi się na janowcu i nie powodują poważnych strat. Jeśli liczba szkodników jest niewielka, wystarczy zmyć je silnym strumieniem wody. Przy poważnym porażeniu należy zastosować oprysk insektycydem, stosując się do wskazówek producenta.
Zbyt sucho
Jeśli roślina ma zbyt mało wody, pąki kwiatowe i kwiaty będą więdnąć i usychać. Nie dopuszczamy do przesuszenia podłoża i utrzymujemy je równomiernie wilgotne.