Sukulent ten, zwany potocznie "drzewkiem szczęścia", wygląda niezwykle atrakcyjnie. Za troskliwą opiekę roślina odwdzięcza się pięknymi kwiatami. Grubosz jest popularnym sukulentem - nie jest wymagający, a wygląda bardzo dekoracyjnie, zarówno w okresie kwitnienia, jak i poza nim. Z czasem roślina zaczyna przypominać wyglądem małe drzewko.
Grubosz (Crassula ovata) zwany jest u nas popularnie drzewkiem szczęścia. Praktycy feng shui twierdzą, że roślina ta uprawiana w domu zapewnia dobrobyt i radość życia.
Grube, licznie rozgałęzione, mięsiste pędy grubosza pokryte są spękaną skórką i mogą magazynować wodę w okresach suszy. Cecha ta zapewnia roślinie przetrwanie nawet wówczas, gdy zaniedba się jej podlewania. Zaokrąglone, grube liście są w normalnych warunkach ciemnozielone i posiadają woskowy połysk.
Drzewko szczęścia pochodzi z Prowincji Przylądkowej Republiki Południowej Afryki. W swoim naturalnym środowisku może osiągać nawet powyżej 3 m wysokości, ale uprawiana jako roślina doniczkowa zwykle nie przekracza 90 cm. Rośnie dość wolno i zaczyna wypuszczać nowe odgałęzienia dopiero wtedy, gdy osiągnie około 13 cm wysokości.
Dojrzałe drzewka, mające ok. 60 cm, mogą zakwitać wiosną, ale nie jest to zjawisko regularne. Obniżenie temperatury zimą zwykle pobudza kwitnienie. Rozwijające się kwiaty są gwiazdkowate, koloru różowego lub białego i wyrastają w małych kwiatostanach na szczytach pędów.
Drzewko szczęścia można latem wystawić do ogrodu lub na balkon. Liście roślin rosnących w pełnym słońcu zabarwiają się na czerwono na brzegach, co czyni je jeszcze bardziej dekoracyjnymi. Duże grubosze są bardzo rozgałęzione i mogą mieć zbyt ciężki wierzchołek, przez co, jeśli rosną w zbyt lekkich doniczkach, mogą się łatwo przewracać. Może to prowadzić do uszkodzenia pędów. Umieszczając rośliny na zewnątrz, należy więc upewnić się, że stoją stabilnie.
Podstawy pielęgnacji
Grubosz jest rośliną łatwą w uprawie i z powodzeniem nadaje się dla osób początkujących, gdyż nie wymaga żadnej pielęgnacji poza przycięciem, gdy nadmiernie się rozrośnie.
Roślina wymaga przesadzania co dwa lata. Jako podłoże najlepsza jest ziemia kompostowa z warstwą drenażu o grubości 5-10 mm.
W okresie lata drzewko szczęścia należy podlewać oszczędnie, ale nie wolno dopuścić do całkowitego przesuszenia podłoża. Zimą, gdy roślina przechodzi okres spoczynku, podlewa się ją tylko wtedy, gdy liście wiotczeją lub zaczynają się marszczyć. Latem roślinę należy raz w miesiącu zasilać płynnym nawozem.
Grubosz może rosnąć zarówno w pełnym słońcu, jak i w cieniu, ale najlepsze do jego uprawy jest południowe lub wschodnie okno. Jeśli roślina ma zbyt mało światła, jej pędy stają się cienkie i wydłużone. Dobrze znosi warunki panujące w domu. Nie należy dopuszczać, aby w jej otoczeniu temperatura spadła poniżej 5°C.
Rozmnażanie
Nowe rośliny łatwo pozyskać z sadzonek, pobieranych z rośliny matecznej w ciągu roku.
1. Podłoże dla sadzonek przygotowuje się z mieszanki dwóch części ziemi kompostowej i jednej części żwiru, który poprawi jego przepuszczalność. Warto użyć małe doniczki, najlepiej gliniane, gdyż są dość ciężkie i będą bardziej stabilne, gdy rośliny urosną.
2. Sadzonki z sześcioma liśćmi należy umieścić w przygotowanym podłożu; używanie ukorzeniacza nie jest konieczne. Po podlaniu, doniczki okrywa się torebkami foliowymi, aż sadzonki ukorzenią się (zwykle trwa to 4-6 tygodni), po czym przesadza się je pojedynczo do doniczek.
Choroby i szkodniki
Wełnowce
Grubosz jest wrażliwy na wełnowce i porażenie przez te szkodniki może być dla niego groźne. Białe, wełniste owady należy usunąć mechanicznie lub posmarować pałeczką kosmetyczną zwilżoną środkiem owadobójczym. Jeśli porażenie jest znaczne, całą roślinę należy opryskać insektycydem.
Liście opadają
To często skutek nadmiernego podlewania - typowym objawem nadmiaru wody jest opadanie liści i zakłócenie wzrostu. Należy odczekać, aż podłoże przeschnie i dopiero wykonać następny zabieg. Grubosz nadmiernie nawożony wytwarza słabe, długie pędy.