Ginura (Gynura aurantiaca) z pewnością doda atrakcyjności każdej domowej kolekcji roślin o ozdobnych liściach. Ma wzniesiony pokrój, a jej rozgałęzione łodygi, długie ogonki liściowe i liście pokryte są drobnymi, fioletowymi włoskami. Ta piękna, egzotyczna roślina zawdzięcza niepowtarzalny, aksamitny wygląd dużym, pokrytym fioletowymi włoskami liściom.
Rodzaj Gynura pochodzi z Indii oraz Indonezji, gdzie występuje ok. 20 gatunków tej rośliny. Jednak tylko nieliczne z nich trafiły do uprawy domowej. Najpopularniejsza w tej grupie jest Gynura aurantiaca, która - o ile latem kilkakrotnie przytnie się wierzchołki wzrostu jej pędów - szybko rozwija się w niewielki, zwarty krzew.
Roślina ta nadaje się zarówno do uprawy w domu na parapecie okna, jak i w szklarni. Ma duże, ząbkowane liście, pokryte od spodu delikatnymi włoskami. Jeśli zapewni się wystarczająco jasne stanowisko, w ciągu lata cała okryje się
fioletową mgiełką, gdyż włoski okrywają także ogonki liściowe i łodygi. W okresie zimowym, na skutek słabszego oświetlenia, roślina traci nieco ze swej fioletowej aury.
Niekiedy spotkać można roślinę o nazwie G. procumbens lub G. sarmentosa, która ma płożący pokrój, jednak nazwa ta może być niewłaściwie zastosowana do odmiany G. aurantiaca "Purple Passion".
Starsze egzemplarze roślin gatunku botanicznego i wspomnianej wyżej odmiany niekiedy zakwitają, wydając żółte koszyczki osadzone na szczycie długich pędów kwiatostanowych. Nie warto ulegać pokusie pozostawienia ich na roślinie i lepiej usunąć je jak najszybciej. Kwiaty ginury nie tylko osłabiają roślinę, która po kwitnieniu szybko zamiera, lecz także mają wyjątkowo niemiły zapach.
G. aurantiaca ma pokrój wzniesiony i rośnie szybko, osiągając wysokość ok. 1 metra, efektownie prezentuje się pośród roślin o zielonych liściach.
Pielęgnacja
Ginura jest łatwa w uprawie, ale trzeba jej zapewnić dużo ciepła i rozproszonego światła. W trakcie sezonu usuwamy wierzchołki wzrostu najdłuższych pędów. Jeśli pojawią się kwiaty, usuwamy je niezwłocznie, gdyż osłabiają one roślinę.
Zwykle nie przesadza się ginury, lecz po prostu wyprowadza nową roślinę z sadzonki. Wiosną i latem ginura powinna być podlewana umiarkowanie, na tyle, aby górna warstwa podłoża zdążyła przeschnąć między kolejnymi zabiegami.
Zimą, gdy roślina odpoczywa przed kolejnym sezonem, nawadnianie powinno być oszczędne. Latem nawozimy roślinę regularnie. Przed początkiem zimy przerywamy zasilanie.
Ginura lubi jasne oświetlenie, ale światło powinno być rozproszone. Roślinę trzeba chronić przed bezpośrednim nasłonecznieniem. Latem do jej uprawy wystarczą przeciętne temperatury panujące w pomieszczeniach. Jeśli zimą temperatura spadnie poniżej 15°C, ginura przestanie rosnąć.
Rozmnażanie
Po upływie 2-3 lat liście ginury zaczynają tracić intensywne zabarwienie. Zanim to nastąpi, warto odnowić roślinę pobierając z niej sadzonki pędowe wiosną lub latem.
1. Z wierzchołków zdrowych pędów pobieramy sadzonki długości 10 cm. Usuwamy z nich dolną parę liści i umieszczamy po 3-4 sadzonki w jednej doniczce wypełnionej lekką ziemią kompostową.
2. Doniczkę osłoniamy perforowaną torebką polietylenową i umieszczamy ją w temperaturze 21°C. Po upływie 3-4 tygodni torebkę można usunąć, zaś sadzonki powinny być ukorzenione.
Choroby i szkodniki
Ginura traci barwę i pokrój
Stare rośliny tracą bujny pokrój i efektowne ubarwienie. Pobieramy sadzonki z najsilniejszych pędów i odnawiamy roślinę.
Ostrożnie z podlewaniem
Więdnące liście mogą oznaczać zbyt nadmierne lub skąpe podlewanie. Latem górna warstwa podłoża powinna nieco przeschnąć przed kolejnym podlaniem, ale nie dopuszczamy, aby podłoże wyschło całkowicie.