Dracena deremeńska (Dracena deremensis), z punktu widzenia uprawy, jest bardzo interesującą rośliną, pochodzi z Afryki tropikalnej. D. deremensis dała początek wielu odmianom. Na zdrewniałym pniu, który może osiągnąć wysokość 3 m, osadzone są zielonooliwkowe liście długości 25-30 cm, bez ogonków liściowych; są one lancetowate, lekko wygięte. U odmian liście są na ogól w podłużne pasy. Mogą być one białe jak u 'Wameckii', a czasem żółte, jak u 'Roehrs Gold'.
Zimą dracena powinna przebywać w temperaturze 20-22°C. Spadek temperatury poniżej 16°C może spowodować zaburzenia wzrostu. Należy umieścić roślinę przy oknie, ale latem należy przenieść ją w miejsce półcieniste. Sadzi się do mieszaniny torfu i ziemi mineralnej (3:2) lub ziemi liściowej i torfu (2:1), o pH 5,5-6,5. Młode egzemplarze przesadza się co roku w okresie od kwietnia do sierpnia, natomiast rośliny starsze co 2 lata. Podlewa się wodą o temperaturze pokojowej; należy dość często zraszać liście. Duża wilgotność powietrza bardzo jej odpowiada.
Od lutego do listopada zasila się roztworem nawozu, o stężeniu 0,3-0,4%, zawierającym równe ilości azotu i potasu. Nadmiar azotu osłabia wybarwienie liści.
Dracena deremeńska rozmnaża się przez sadzonki wierzchołkowe. Liście przytrzymywane są gumką; sadzonki umieszcza się w doniczce o średnicy 9-10 cm wypełnionej mieszaniną torfu i piasku w równych częściach.
Gnicie liści (fuzarioza) jest najgroźniejszą chorobą.