Begonia masoniana wyróżnia się charakterystycznym wzorem na liściach - każdy z nich nosi czekoladowobrązowy rysunek, przypominający odznaczenie wojskowe w postaci krzyża. Doda ona uroku niejednej roślinnej kompozycji.
Begonie stanowią bardzo liczną i zróżnicowaną grupę, obejmującą około 900 gatunków, w większości rosnących w regionach tropikalnych. W krajach o klimacie chłodniejszym uprawiane są jako rośliny pokojowe lub rabatowe. B. Masoniana pochodzi z Nowej Gwinei, jednak jako roślina doniczkowa jest bardzo popularna na całym świecie.
Roślina dorasta do ok. 20 cm wysokości. Jako roślina ozdobna uprawiana jest przede wszystkim ze względu na dekoracyjne liście, ale niekiedy, wiosną i latem, pojawiają się na niej małe, zielonkawobiałe kwiaty. Poszczególne liście mogą mieć długość 15-20 cm. Zwykle są one koloru zielonożółtego, jednak z czasem przybierają odcień srebrzysty. Ponieważ roślina ta wywodzi się z tropików, zimą należy jej zapewnić odpowiednio wysoką temperaturę, zaś o wysoką wilgotność powietrza trzeba dbać przez cały rok.
Begonia Masona - Podstawy pielęgnacji
B. Masoniana nie nastręcza specjalnych problemów w uprawie. Roślinę sadzimy w przepuszczalnej ziemi kompostowej i umieśszamy warstwę drenażu na dnie doniczki. Co roku wiosną przesadzmy ją do większej doniczki, aż roślina osiągnie maksymalną wielkość. Od tego momentu wymieniamy raz na rok górną warstwę podłoża.
W sezonie wegetacyjnym podlewamy begonię umiarkowanie, zaś zimą oszczędnie. Utrzymujemy natomiast wysoką wilgotność powietrza, najlepiej umieszczając doniczkę na kamykach w podstawce z wodą. W trakcie sezonu wegetacyjnego raz na dwa tygodnie zasilamy roślinę rozcieńczonym nawozem płynnym.
Roślinę ustawiamy w półcieniu, gdzie będzie miała dużo rozproszonego światła i nie będzie narażona na bezpośrednie nasłonecznienie - szczególnie w godzinach południowych. Begonia Masona, jako roślina tropikalna lubi wysokie temperatury w czasie sezonu wegetacyjnego. Zimą zapewniamy jej miejsce w temperaturze ok. 15°C.
Rozmnażanie
Begonie Masoniana można rozmnażać wegetatywnie na dwa różne sposoby. W obydwu przypadkach, jako materiał wyjściowy wykorzystuje się mięsiste podziemne kłącze, jednak w jednej z metod traktuje się je jako sadzonkę pędową, zaś drugi sposób polega na podziale kłącza.
Rozmnażanie przez podział
Dzielimy kłącze na kawałki o długości 5-8 cm, każdy z widocznym oczkiem. Miejsca cięcia posypujemy sproszkowaną siarką, a następnie układamy sadzonki poziomo w wilgotnym podłożu. Doniczkę z sadzonkami okrywamy torebką foliową i ustawiamy w jasnym miejscu do czasu wytworzenia się korzeni. Gdy sadzonki ukorzenią się i wytworzą pierwsze liście, można je odkryć i przesadzić pojedynczo do doniczek wypełnionych specjalnym podłożem dla begonii.
Rozmnażanie przez sadzonki
Odcinamy wierzchołek rosnącego kłącza o długości 5-8 cm i zanurz go w ukorzeniaczu. Sadzonkę umieszamy w doniczce o średnicy 8 cm wypełnionej mieszanką równych ilości gruboziarnistego piasku i perlitu lub mchu torfowca. Sadzonkę przykrywamy torebką foliową i ustawiamy w miejscu, gdzie będzie miała dużo rozproszonego światła. Po ok. 4 tygodniach powinny pojawić się nowe przyrosty, świadczące o ukorzenieniu się sadzonki. Odkrywamy sadzonkę, podlewamy oszczędnie i raz na 2 tygodnie zasilamy rozcieńczonym nawozem płynnym. Po 6 miesiącach roślina jest gotowa do przesadzenia. Sadzimy ją w podłożu dla begonii i traktujemy jak dorosły okaz.
Choroby i szkodniki
Roślina nagle zamiera
Nagłe usychanie liści i zamieranie całej rośliny może być spowodowane zbyt niską temperaturą w zimie. W tym okresie begonii należy zapewnić temperaturę powyżej 15°C.
Plamy na liściach
Pojawiają się, gdy otoczenie rośliny ma zbyt niską wilgotność powietrza. Latem, zraszamy roślinę codziennie lub ustawiamy ją na kamykach w podstawce z wodą, aby zwiększyć wilgotność powietrza.
Mączniak
Biały, proszkowy nalot w postaci plam lub cienkiej powłoki na liściach i pędach oznacza porażenie mączniakiem. Jak najszybciej usuwamy i niszczymy porażone części rośliny oraz spryskujemy ją odpowiednim fungicydem.