Istnieje ponad tysiąc gatunków azalii. Dwa z nich można uprawiać jako rośliny pokojowe: azalia indyjska (Rhododendron simsii) i japońska(R. obtusum); ta ostatnia może rosnąć również na zewnątrz nawet w naszych warunkach klimatycznych. Azalie w sprzedaży mają ca 15 - 50 cm wysokości. Rosną bardzo wolno i wytwarzają krzewy lub drzewka. Kwiaty wyglądają egzotycznie, są bardzo ładne, ale właściwie nie pachną.
Roślina potrzebuje dużo światła, ale nie powinna stać w pełnym słońcu. Temperatura w żadnym wypadku nie powinna przekroczyć 15°C. W chłodniejszym pomieszczeniu wypuści więcęj pąków kwiatowych. Ma duże zapotrzebowanie na wodę, która powinna być miękka lub odstała. Nie znosi nieuzdatnionej wody z kranu. Nawozimy po przekwitnieniu od maja do końca lipca - nawozem nie zawierającym wapnia.
Jeśli przesadzamy, to wiosną, po kwitnieniu. Do przesadzania używamy specjalnej ziemi dla azalii oraz płaskich donic. Gliniane donice przed przesadzaniem wstawić należy na kilka godzin do wody. Zwiędłe części rośliny regularnie usuwamy. Po przekwitnieniu pprzycinamy wydłużone nadmiernie gałązki. We wrześniu możemy odłamać kilka pędów aby te, które mają pąki miały więcej światła.
Sadzonki z pędów wierzchołkowych łatwo ukorzenią się w lipcu i w sierpniu. Młode roślinki wymagają dużo ciepła i wysokiej wilgotności powietrza. Należy więc przykryć donicę folią na okres 3 - 4 tygodni. Należy wybierać azalie z dużą liczbą rozkwitających pąków oraz nowych pędów z soczystymi, jasnozielonymi liśćmi. Jeżeli prawidłowo opiekujemy się azaliami, można je uprawiać przez długie lata.
Azalia indyjska, (inna nazwa to różanecznik) to roślina mało wymagająca, która jednak potrafi zemścić się za błędy w uprawie, gdyż ma kilka szczególnych wymagań, do których jeśli się nie dostosujemy, jej uprawa nie będzie względnie łatwa. Należy ją przede wszystkim przesadzić w lekko kwaśną ziemię bez wapnia. Azalie niestety atakuje szereg szkodników, od mszyc po kibitnika azaliaczka. Jeżeli znajdziemy ich zbyt dużo, lepiej wtedy roślinę szybko zlikwidować. Azalie bardzo szybko wysychają. Dlatego należy je podlewać codziennie miękką (na przykład przegotowaną) wodą, przede wszystkim w okresie kwitnienia. Niekiedy można pozostawić wodę w podstawce, Pod dobrą opieką kwitnie przez długie tygodnie.
Azalie pokojowe są dla hodowców uszlachetniających rośliny dużym polem do popisu. Dzięki ich wysiłkom powstają nowe odmiany, nie tylko białe, różowe lub czerwone, ale również takie, które mają szeroką gamę odcieni i kwitną w różnych okresach, od jesieni aż do wiosny. Możemy wybierać według własnego gustu, także wśród odmian z kwiatami pojedynczymi i pełnymi.
Rośliny kupujemy bardzo często z przeznaczeniem do "późniejszej likwidacji", ale można je zachować przez długie lata. Jeżeli po przekwitnieniu będziemy się azalią prawidłowo opiekować, umieszczając je w chłodnym pomieszczeniu z dostatkiem światła oraz zadbamy o to, aby nie wyschła, wtedy odwdzięczy się następną jesienią lub zimą bogactwem kwiatów.
Mniej więcej w połowie maja, można azalię wynieść na balkon lub do ogrodu. Należy znaleźć jej miejsce w półcieniu, gdzie jest ciepło i przesadzić ją do dużej donicy z samym torfem. Pod koniec września, przed pierwszymi przymrozkami należy ponownie wnieść roślinę do mieszkania. Początkowo temperatura nie powinna przekroczyć 5-10°C. Po zabarwieniu się pierwszych pąków, mniej więcej po sześciu tygodniach, można roślinę umieścić w pokoju stołowym. Podczas aklimatyzacji powietrze nie może być suche, ponieważ grozi to opadnięciem pąków.
Aż do czasu rozkwitnienia zalecane jest zraszać całą roślinę. Natomiast rozkwitłe kwiaty wody nie lubią, pojawiają się na nich wtedy brzydkie plamy. Znakiem alarmującym, świadczącym o tym, że roślina ma sucho, są zwiędłe liście i kwiaty. W tym wypadku należy wstawić roślinę z doniczką do miski z miękką, letnią wodą i pozostawić aż do nasiąknięcia bryły korzeniowej. Po przekwitnieniu cały cykl się powtarza.